• Home
• Canon Text
• देवनागरी
• शास्त्रपिटक
• स्तोत्र
• शाक्यमुनि
• सुप्रभातस्तव

सुप्रभातस्तव

Technical Details

सुप्रभातस्तव

ओं नमो बुद्धाय॥

स्तुतम् अपि सुरसंघैः सिद्धगन्धर्वमुख्यैर्

दिवि भुवि च विशिष्टैः स्तोत्रवाग्भिर् यतीशैः।

अहम् अपि कृशशक्तिः स्तौमि संबुद्धम् आर्यं

नभसि गरुडयाते किं न यान्ति द्विरेफाः॥ १ [1]॥

सकलघनवितानक्लेशरात्र्यन्धकारे

जिन जगति विबुद्धं तत्क्षणज्ञानलाभात्।

कमलम् इव निशान्ते त्वां तथा सुप्रबुद्धं

स्तुतिकुसुमकलापैर् अर्थयिष्यामि भक्त्या॥२॥

क्षपितदुरितपक्षः क्षीणनिःशेषदोषो

द्रवितकनकवर्णः फुल्लपद्मायताक्षः।

सुरुचिरपरिवेषः सुप्रभामण्डलश्रीर्

दशबल तव नित्यं सुप्रभातं प्रभातम्॥ ३[2]॥

मदनबलविजेतुः कापोथोच्छेदकर्तुस्

त्रिभुवनहितकर्तुः स्त्रीलताजालहर्तुः।

शमसुखरमवेत्तुर् भेत्तुर् अज्ञानशैलं

दशबल तव नित्यं सुप्रभातं प्रभातम्॥ ४ [3]॥

असुरसुरनराणां यो ऽग्रजन्माग्रदेवः

सकलभुवनधाता लोकसृष्ट्यैकशब्दः।

स्वपिति जगति बुद्धः पद्मपत्त्रायताक्षो

दशबल तव नित्यं सुप्रभातं प्रभातम्॥ ५ [4]॥

उदयगिरितटस्थो विद्रुमच्छेदताम्रस्

तिमिरनिकरहन्ता चक्षुर् एकं जनानाम्।

रविर् अपि मदलोलः सर्वथा सो ऽपि सुप्तो

दशबल तव नित्यं सुप्रभातं प्रभातम्॥ ६ [5]॥

(1)

द्विरददशनपाण्डुः शीतरश्मिः शशाङ्कस्

तिलक इव रजन्याः शर्वचूडामणिर् यः।

अविगतमदरागश् चन्द्रमाः सो ऽपि सुप्तो

दशबल तव नित्यं सुप्रभातं प्रभातम्॥ ७ [6]॥

प्रवरभुजचतुष्कः षोडशार्धार्धवक्त्रो

जपनियमविधिज्ञः सामवेदप्रवक्ता।

अमलकमलयोनिः सो ऽपि सुप्तो विधाता

दशबल तव नित्यं सुप्रभातं प्रभातम्॥ ८ [7]॥

कुवलयदलनीलः पुण्डरीकायताक्षः

सुररिपुबलहन्ता विश्वकृद् विश्वरूपी।

हरिर् अपि चिरसुप्तो गर्भवासैर् अमुक्तो

दशबल तव नित्यं सुप्रभातं प्रभातम्॥ ९ [10]॥

हिमगिरिशिखराभः सर्पयज्ञोपवीती

त्रिपुरदहनदक्षो व्याघ्रचर्मोत्तरीयः।

सह गिरिवरपुत्र्या नित्यसुप्तस् त्रिशूली

दशबल तव नित्यं सुप्रभातं प्रभातम्॥ १० [8]॥

कपिलजटकलापो रक्तताम्रारुणाक्षः

पशुपतिरतिकाले सङ्गभङ्गैकदक्षः।

स्मरशरदलिताङ्गः सो ऽपि सुप्तो हुताशो

दशबल तव नित्यं सुप्रभातं प्रभातम्॥ ११ [11]॥

ज्वलितकुलिशपाणिर् दुर्जयो दानवानां

सुरपतिर् अपि शच्या विभ्रमैर् मूढचेताः।

अनिशि निशि च सुप्तः कामपङ्के निमग्नो

दशबल तव नित्यं सुप्रभातं प्रभातम्॥ १२ [9]॥

हिमशशिकुमुदाभो मद्यपानारुणाक्षो

दृढकठिनभुजाङ्गो लाङ्गलासक्तहस्तः।

बल इह चिरसुप्तो रेवतीकण्ठलग्नो

दशबल तव नित्यं सुप्रभातं प्रभातम्॥ १३ [12]॥

(2)

गजमुखदशनैकः सर्वतो विघ्नकर्त्ता

विगलितमदवारिः षट्पदोद्गीतगण्डः।

गणपतिर् अपि सुप्तो वारुणीपानमत्तो

दशबल तव नित्यं सुप्रभातं प्रभातम्॥ १४ [13]॥

अतसिकुसुमनीला यस्य शक्तिः कराग्रे

नवकनकवपुष्मान् षण्मुखः क्रौञ्चभेत्ता।

त्रिनयनतनयो ऽसौ सो ऽपि सुप्तः कुमारो

दशबल तव नित्यं सुप्रभातं प्रभातम्॥ १५ [14]॥

यमवरुणकुबेरा यक्षदैत्योरगेन्द्रा

दिवि भुवि गगनस्था लोकपालास् तथान्ये।

युवतिमदकटाक्षैर् ईक्षितास् ते ऽपि सुप्ता

दशबल तव नित्यं सुप्रभातं प्रभातम्॥ १६ [17]॥

ऋषय इह महान्तो वत्सभृग्वङ्गिरो

ऽद्रिक्रतुपुलहवसिष्ठव्यासवाल्मीकिगार्ग्याः।

युवतिजघनसक्तास् ते ऽपि नित्यं प्रसुप्ता

दशबल तव नित्यं सुप्रभातं प्रभातम्॥ १७ [16]॥

अशानवसनहीना मृत्युयोगानुरक्ता

बहुविविधविघाताः प्रेतवद् दग्धदेहाः।

उभयगतिविहीनास् ते ऽपि नग्नाः प्रसुप्ता

दशबल तव नित्यं सुप्रभातं प्रभातम्॥ १८ [15]॥

यद् अपि गुणलवं ते नाथ संकीर्त्य भक्त्या

मम शुभम् उपजातं भावशोभावदातम्।

तद् इह जगति शीघ्रं ध्वस्तसर्वानुकारं

दशबल तव नित्यं सुप्रभातं प्रभातम्॥१९॥

सुप्रभातं तवैकस्य

ज्ञानोन्मीलितचक्षुषः।

अज्ञानतिमिरान्धानां

नित्यम् अस्तमितो रविः॥ २० [21]॥

(3)

पुनः प्रभातं पुनर् उद्गतो रविः

पुनः शशाङ्कः पुनर् एव शर्वरी।

मृत्युर् जरा जन्म तथैव भूयशो

गतागतं मूढधिया न बुध्यते॥ २१ [22]॥

अज्ञाननिद्ररजनीतमसि प्रसुप्ते

तृष्णाविशलशयने विषयोपधाने।

लोके शुभाशुभफलैः परिवर्तमाने

जागर्ति यः सततम् एव नमो ऽस्तु तस्मै॥२२ [19]॥

सुप्रभातं सुनक्षत्रं

श्रिया प्रत्यभिनन्दितम्।

बुद्धं धर्मं च संघं च

प्रणमानि दिने दिने॥ २३ [23]॥

तीर्थेषु गोकुलशतानि पिबन्ति तोयं

तृप्तिं व्रजन्ति न च तत् क्षयम् अभ्युपैति।

तद्वन् मुनेः कविवरैर् अपि संस्तुतस्य

न क्षीयते गुणनिधिर् गुणसागरस्य॥ २४ [20]॥

स्तुत्वा लोकगुरुं महामुनिवरं

सद्धर्मपुण्योदधिं

निर्द्वन्द्वं हतरागदोषतिमिरं

शान्तेन्द्रियं निस्पृहम्।

यत् पुण्यं समुपार्जितं पृथु मया

तेनाशु लोको ऽखिलः

प्रत्यूषस्तुतिहर्षिते दशबले

श्रद्धां परां विन्दताम्॥ २५ [24]॥

सुप्रभातस्तवः समाप्तः॥ ॥

कृतिर् इयं राज्ञः श्रीहर्षस्य॥॥।

(4)